Elbette dinin siyasi  çıkarlar için istimaline tepki verilecek. Ne var ki “at izinin it izine karıştığı” vartada istismara teşne “iktidar cephesi”nin sırf politik menfaati uğruna din ve mukaddesleri istimaline karşı gösterilen öngörüsüz sathi yorumlar yine istismara yarıyor. 

İktidardakilerin bir dizi istismar ve suiistimali dururken, kimi “medya yorumcuları”nın hâlâ ideolojik saplantılı kalıntılarla dinî değerler üzerinden “iktidar eleştirisi” en evvel demokratik muhalefeti töhmet altında bıraktırıyor. 

“İktidara iliştirilmiş yandaş medya”nın “karalama kampanyası” ve iftiralı propagandalarına, bahane arayan din istismarcılarına bahaneler bahşediliyor.

Çoğu dinden bîbehre endazesiz eleştirilerle, siyasi iktidarın dindar ve muhafazakâr kesimleri kendine desteğe mecbur eden yanıltmalarına malzeme veriliyor.

Mesela Çanakkale Zaferi yıldönümünde Çanakkale şehitleri için bir okulda Kur’ân okutulmasının “tevhid-i tedrisata aykırılığı” yakıştırması benzeri çiğliklerle dini istismar değirmenine su taşınıyor.

Dinî cemaatlere hiçbir hukuki mesnedi olmayan sığ saldırılarla her fırsatta dini istismar peşindeki siyasetin ekmeğine “yağ” sürülüyor. 

O denli ki “bunlar gizli AKP’li mi ki dini siyasette suiistimale yeltenen mihrakların eline  tepe tepe kullanacakları kozları sunuyorlar?!” sorusunu sorduruyor. 

DEMOKRATİK MUHALEFET DİKKATLİ OLMALI

İktidardakileri millet nezdinde mahkûm eden bir yığın yanlışla muallel fiyasko ve başarısızlık dururken, kasden ortaya atılan tartışmalarla dini istismara fırsat veriliyor.  

Ayyuka çıkan yolsuzlukları, fesat karıştırılan dolar garantili kamu ihalelerinin yandaşlara peşkeşini, rüşveti ve milletin malının yağmalanmasını eleştirmek yerine dinî değerlere dair polemiklerle oyuna geliniyor.  

“Tek kişilik yönetim”de on binlerce vatandaşın yargısız infazla tutuklanması, yüz binlerin sahte ihbarlarla, gizli istihbarat raporlarıyla kamudan ihrâcı haksızlıklarını nazara vermek yerine, dini meseleler üzerinden iktidardakileri eleştirme tuzağına düşülüyor.

Özetle “siyasetçilik ve tarafgirlik tahriki”yle “ortak mukaddes değer” olan dini kendi partisine inhisar ettirmekle siyaset zehirleniyor. Vatandaşlar “din” üzerinden kutuplaştırılarak en çok dine zarar veriliyor. “Dinsizlik” ithamının başkalarını “din dışına” sevk ederek bütün bütün dinden kopmalarına sebebiyet vereceğini bile bile.

Gerginlikten beslenen siyasi iktidar, ekonominin çöküşünden dış politikaya her alanda bütün hedeflerinin iflasına karşı, kendisine yöneltilen en mâkul bir eleştiriyi bile “din aleyhtarlığı”na, hatta “din düşmanlığı”na yorup kullanıyor. Topyekûn muhalefeti “din karşıtı” göstermesine benzer komplolar kuruluyor.  

Bu açıdan “İktidar partisi” ve ortaklarının seçmen tabanını bloke edip tutma maksadıyla din ve mukaddesler üzerinden tırmandırılıp alevlendirilen kutuplaştırma tuzağına karşı çok dikkatli olunması icâb ediyor.