Rahmanın hem varlığına, hem de birliğine delil oluşturup, açık ve mükemmel bir şekilde görünür oldu. Şimdi kendimize biri teleskopik biri de mikroskobik iki dürbünü gözümüze takalım, tanzif fiilinin işleyişini seyreyleyelim, rasat edelim.

İlk tesbitimizin, Rabbimize ait olan esmaların görünür olmak istemesi ve ef’al âlemi denen kâinat ayinesine aksetmesi idi. Akseden azam bir cilveydi ve her yeri ‘’tanzif’’ sırrı sarıyordu. Paklık, sâfilik, nuranîlik, temizlik, kirsizlik, bulaşıksızlık suretinde nazif temizlenme fiili, kâinatta faaliyete geçiriliyordu, bir el tarafından.

Gelin teleskopumuzu çok uzaklara çevirelim ve kâinat semalarına bakalım. O koca gezegenler haşmet içerisinde hızla gelip geçerken, ömrü bitenlerin bazıları yok olmaya başlıyordu. Ama bizler, dürbünümüzde ne bir enkaz ne bir süprüntü görürüz. Sonra aşağılara doğru iniyoruz, havanın içindekileri, yağmurun, bulutun, rüzgârın, temizleyiciliğine şahit oluyoruz. Biraz daha aşağılara iniyoruz ve yeryüzünde yaşayanları seyre dalıyoruz. Her taraf tertemiz hâle getiriliyor. Hayvanlar, artıkları, leşleri gözümüzün önünden kaldırıyorlar, toprak çürüyen ne varsa yutuyor adeta.

Gelin şimdi, mikroskopla bakmaya çevirelim gözlerimizi, en ince ayrıntıları izliyoruz anbean. Onlarda da daimî bir faaliyette, her bir hücre sürekli faaliyet içinde üretim yapıyor, atık oluşturuyor ve istihale (arındırma) gerçekleştiriyor. Ve atomların hareketlerine varana kadar, bozulan tahrip olan ne varsa yenisiyle yer değiştiriliyor, ama tek bir enkaz, tek bir çöp, tek bir atık yok. Çünkü herkes heyecanla emri yetiştirmeye çalışıyor.

Tanzif sayesinde “temizlen emri” her yeri sarmış durumda. Emir ‘’Kuddüs’’ten geliyor, azam bir cilve bu ve faaliyetleri durmaksızın sürdürüyor. Mahlûkat hem Subhan olanı tesbih ediyor, hem de kendini temiz tutuyor. Kâinata akseden tanzif fiilinden, şimdi gözümüzü artık insana çeviriyoruz. Kâinatın küçültülmüş misali olan insana. İçinde kâinatın büyüklüğünü saklayan, bu özel varlık Kuddüsün cilvesi olan tanzif’e nasıl ayine oluyor. Kâinatın tanzif emrine uygun çalışması misali, insana da şuur ile bu tanzifi yerine getirmesi emredilmiş değil mi?

Önce bedende, sonra ruhta, kalpte, akılda, letaiflerde Kuddüs isminin cilvesi nasıl fiile dönüşmeli? Risale-i Nur’un bütün satır aralarında, Külliyatın her tarafına dağılmış şekilde, tanzifin nasıl gerçekleştirileceğinin metodu var. “Temizlik imandandır” hadisi, nezafeti imanın nurundan saymış ve “Muhakkak ki Allah çok tevbe edenleri ve temiz olanları sever” âyeti dahi, tahareti, muhabbet-i İlâhiyenin bir medarı göstermiş.” 

“Kuddüs”ün üzerimizde tecellisini talep ettikçe, o esmadan süzülen nur, iman nuru içimize girmesiyle tanzifi başlatıyor.

Akıl bütün vesvese kirlerinden arındırılıyor. Kalp O’nun dışındaki bütün mahbuplardan uzaklaştırılıyor. Nefis bütün sahiplenmelerinden tezkiye ediliyor. 

Oradan bütün letaife yayılıyor bu nezafet bir daha hiç ayrılmamacasına. Kuddüsün cilvesi arttıkça üzerimizde, muhabbeti İlâhî de artacak inşallah.

Selâm ve duâ ile…