Dünyamız güneşin etrafında elips şeklindeki yörüngesinde yaklaşık 108.000 km. hızla dönerek soğutulmuş, kalın bir taş tabakasıyla kaplanmıştır (litosfer). Bu tabaka demir gibi sert olsaydı, aşınıp taşınarak toprak tabakaları olmayacaktı. İnsanoğlu böyle bir dünyada yaşayamayacaktı. Bitkiler yetişemeyecek, hayvanlar beslenemeyecek, insan hayatı devam edemeyecekti. Bunların dışında, erken kıyamet kopacak, kâinat bir yumak gibi birbirine girecekti. 

Ateş parçası hükmünde yaratılan dünya soğuyup kabuk bağlarken içinde hidrojen bombaları patlıyor, dehşetli bir enerji boşalıyor. Taşküreye içten dışa doğru müthiş basınç oluşuyor. 

"Sonra tabaka-i turabiye, dağlar direği üzerine atılmış, tâ içindeki dâhilî inkılablardan gelen zelzeleler, dağlarla teneffüs edip zemini hareketinden ve vazifesinden şaşırtmasın."2

Eğer dünya karnındaki bu basıncı ve enerjiyi dışarı atacak ve nefes alacak bir bacası veya fay hatlarıyla kırılmış, yarılmış kanallardan enerjisini boşaltamasaydı öyle patlayacaktı ki kopan dağlar gibi parçalar havada uçuşacaklardı. Bir el bombası düşünün içinde ateşlenince patlayıp hacmi genişleyen barut ve benzeri patlayıcılarla, dışını saran çelik kabuğunu hem ateşlendirip kor haline getirip hem her parçasını bir gülle gibi etrafa yaymaktadır. Dünyanın ilk yaratılışı ve soğuyup taşkürenin etrafını sarması bundan farksızdır. Eğer yanardağ bacalarından ve kırık fay hatlarından enerji ve mağma açığa çıkmasaydı müthiş patlamaları yaşayacaktık. Patlamanın tesiri ile meydana gelen sarsıntı dünyayı yörüngesinden çıkarıp büyük kütleler halindeki seyyareler ve yıldızlar kafa kafaya çarpışacak kıyameti koparacaktı. 

Her şeye gücü yeten, her şeyin anahtarı yanında, her şeyin dizgini elinde, kâinattaki küreleri sapan taşı gibi çeviren Allah'tan başka kimin haddi var ki buna karışabilsin? 

Yanar dağlar ve fay hatlarından mağma ve enerji boşalımı büyük depremlere sebep olup dünyayı yörüngesinden çıkarabilirdi. Allah Hakîm ismiyle hikmetle, kimseye zarar vermeden okyanus ortalarını fay hattı ile parçalamış,  binlerce metre derinlikte oluşan bu kırık hatlar ile dünyamıza nefes aldırmış, zelzelesiz bir şekilde kimseye zarar verdirmemiştir. Deniz dibinde yükselen mağma okyanus sırtları dediğimiz volkanik adalar oluşturmuştur. 

Her şey insanın ihtiyacına göre tasarlanıp  düzenlenmiştir. Öyle ise kâinatın sahibi kim ise güneş sisteminin sahibi de O'dur. Güneş Sistemini kim tanzim ettiyse dünyayı da O yaratmıştır. Dünyayı insanın ihtiyaçlarına göre  kim koşturuyorsa koca küreleri de  sapan taşı gibi döndüren ondan başkası olamaz. Kâinatın meyvesi hükmündeki insanın sahibi de O'dur. 

Ağacın sahibi meyvesini  meccanen başka ellere verir mi? Onu ipi boynuna dolanmış başıboş bırakır mı? 

Dipnotlar:

1- Sözler, 22. Pencere  2- Age.