"Bilirsiniz ki, kendim sadâka ve yardımları kabul etmediğim gibi, öyle yardımlara da vesile olamadığımdan, kendi elbisemi ve lüzumlu eşyamı satıp o parayla kendi kitaplarımı, yazan kardeşlerimden satın alıyordum. Tâ Risale-i Nur'un ihlâsına dünya menfaatleri girmesin, bir zarar vermesin ve başka kardeşler de ibret alıp hiçbir şeye âlet edilmesin.” diyerek, akla gelebilecek bütün şüpheleri izale etmekte ve iman hizmetinin safiyetini göstermektedir. Risale-i Nur Talebeliği unvanıyla veya iman hizmetinde bulunmak vesilesiyle dünya işlerini görmek veya gördürmek büyük bir hatadır. Hayat-ı bakiyeden başka hiçbir şeye alet olamayan Risale-i Nur’u dünya hayatının bazı gayelerine basamak yapmaya çalışmak mesuliyetli bir zarardır. Bu sebeple dünya menfaatlerinin ihlâsımıza zarar vermesini önleyecek her türlü tedbir yerine getirilmeli ve bu “ibret” dersleri hayatımıza aksettirilmelidir. Risale-i Nur hizmetinde bulunmanın getirdiği manevî kazançlar dünyayı elde etmeye çalışmakla kaybedilmemelidir.