O büyük günde sûru işitenler haşir meydanında toplanacak ve adalet mizanıyla karşı karşıya kalacak. Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri insanları manen diriltip canlandıran hürriyet ve adalet hakikatini Hz. İsrafil’in (as) sûruna benzetiyor.

İnsanlar, hürriyet ve adalet hakikatiyle dünyada camit bir varlık olmaktan kurtulup, insaniyete lâyık bir hayat elde ediyor. Hissiyatlar canlanıyor, şevk ziyadeleşiyor, düşünceler ve fikirler yeşeriyor, tohum hükmündeki istidatlar hürriyet yağmuru ile filizleniyor. Geniş ve parlak olan hürriyet ve adalet içerisinde herkes kendine bir yer bulabiliyor. İstidatlar ve fikirler parlıyor. Bu sayede istibdadın dar kalıpları ve sönük fikirleri ortadan kalkıyor. Ruh heyecana, kalp ise şefkat ve merhamet ile harekete geliyor. İstibdadın ruhsuzluğa sevk eden ve kalpleri katılaştıran uygulamaları son buluyor. İnsanlık yeniden doğmuş gibi yeni bir hayata başlıyor. Bizi durduran kayıtlar ayaklarımızdan çözülerek geriye düştüğümüz her alanda yeniden ilerleyiş başlıyor. Adalet ve hürriyete sarılıp ilerleyenlerden daha ziyade ilerlemek ve yükselmek için aslı ve esası bizde olan bu hakikatlere hızla dönmek ve kıymetini bilmek gerekiyor. Hürriyet ve adaletten uzak olmak sebebiyle dünyadayken ölü gibi yaşayanlar nefh-i sûr-u İsrafil gibi sâdâ-yı hürriyet ve adalet ile dirileceklerdir.