Çok daha öncesinde, evvelki AKP hükümetlerinde bakanlık yapmış bir ismin de aynı görüşleri paylaştığı bilgisi bize ulaşmıştı.

Bunları, iktidar partisinin artık dışlanmış, tasfiye edilmiş ve etkisi kalmamış eski mensuplarının, kaale alınmaya değmez sözleri olarak görüp öyle değerlendirenler olabilir.

Ama olay bu kadar basit değil ve bu sözler, Yeni Asya’nın her hal ve şartta adaleti, hukuku, demokrasiyi savunan ve bundan dolayı birilerine hedef olmasına yol açan duruşunun gecikmeli dahi olsa onlar tarafından da tasdiki anlamına geldiği için dikkate değer.

Görünen o ki, bilhassa tek adam rejimine geçildikten sonra olanlar ve gelinen nokta, AKP’nin içinde de ciddî rahatsızlığa yol açtı.

Bu sebeple yolunu ayıranlardan ikisinin parti içindeki durumla ilgili sözleri, bu rahatsızlığın büyüyerek sürdüğünü ifade ediyor:

Mustafa Yeneroğlu: “AK Parti’dekiler ayrılanların başına neler geldiğini görüyorlar. Ayrılınca hain ilân edileceklerini biliyorlar. Dolayısıyla korkuyorlar. Oturup konuştuğunuz zaman akl-ı selim düşünüyorlar. Türkiye’nin nereye gittiğini, gidişatın uçuruma doğru olduğunu görüyorlar. Bakanlık yapmış, milletvekilliği yapan birçok arkadaşımdan bunu duyuyorum.” (Karar TV, 11.5.20)

Selim Temurci: “Son iki yıldır söylediklerimizden dolayı bize gönül koyan dostlarımızın bugün arayıp helâllik istediğini gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.” (Karar TV, 13.5.20)

Temel Karamollaoğlu’nun şu sözleri de:

“Bu noktaya AKP’yle geldikten sonra, ‘Yeter artık, bu iş böyle gitmez’ diyerek iki grubun ayrılması, partinin süresinin dolduğunun en açık işareti. Baskı devam ederse başka Davutoğulları ve Babacanlar çıkar. İnsanlar fikirlerini söylemekten korkuyorlar. Ama çok ağır ifadelerle iktidarı tenkit eden ve ‘Aman abi, bu aramızda kalsın’ diyen bir sürü insan biliyorum. Ve bunlar şu anda AKP’nin en önde gelen savunucuları gibi gözüküyorlar.” 

(Independent Türkçe, 20.5.20)

AKP’nin kaderini tayin edecek etkenler arasında bunların da önemli bir yeri olacak.