Son şahitlerden Uluborlu’lu Mehmet Büker’in hatırasından; “Kızım Sermin’in, oğlum Servet’in ve benim yazdığım Risaleleri, Üstad tashih edip, arkalarına duâlar yazdı. Mehmed Büker’in kızı Sermin’ın yazdığı Nur Risalesi’nin sonundaki duâ: “Yâ Erhamerrâhimîn, ism-î âzam hürmetine bu nüshayı yazan Sermin’i Cennetü’l-Firdevste saadet-i ebediyeye mazhar ve hizmet-i imaniyede daima muvaffak eyle. Âmin, âmin, âmin.” 1

23. mektuba başlarken ettiği duâdaki ifadeye bakıp, bir talebesine verdiği değeri, ettiği duâdan açıkça çıkarabiliriz; “Ömrünün dakikalarının âşireleri ve vücudunun zerreleri adedince, Allah’ın selâmı, rahmeti ve bereketi üzerinize olsun. Ebedî olarak ve ömür dakikalarının aşireleri ve vücudunun zerreleri sayısınca Allah’ın selâm, rahmet ve bereketi üzerinize olsun.” Daha sonra mektuba başlaması ve bizzat muhatabına yani mektubu yazdığı talebesine hitaben ettiği duânın sebebini ne zaman duâ ettiğini söylüyor; Aziz, gayretli, ciddî, hakikatli, hâlis, dirayetli kardeşim, Bizim gibi hakikat ve âhiret kardeşlerin, ihtilâf-ı zaman ve mekân, sohbetlerine ve ünsiyetlerine bir mâni teşkil etmez. Biri şarkta, biri garpta, biri mazide, biri müstakbelde, biri dünyada, biri âhirette olsa da, beraber sayılabilirler ve sohbet edebilirler. Hususan birtek maksat için birtek vazifede bulunanlar, birbirinin aynı hükmündedirler. Sizi her sabah yanımda tasavvur edip, kazancımın bir kısmını, bir sülüsünü-Allah kabul etsin-size veriyorum. Duâda, Abdülmecid ve Abdurrahman ile berabersiniz. İnşaallah her vakit hissenizi alırsınız.” 

Dipnot:

1- Mektubat. 23. Mektup. 269.