Okula gidip de Behçet Kemal Çağlar’ın ismini duymayan, bilmeyen her halde yoktur. Çünkü, o hem bir yakın dönem şairi, hem de M. Kemal’e taparcasına bağlanmış nadir isimlerden biridir.

“Onuncu Yıl Marşı”nın da yazarlarından biri olan Çağlar’a asıl şöhret kazandıran şey “Ata’ya Mevlid” başlığıyla yazmış olduğu şirk kokan sapkınca ifadelerdir.

Öyle ki, Mustafa Kemal Paşayı “Türk’ün ilâhı” diyecek kadar işi ileri götürmüş bir bedbaht kişidir, şair Behçet Kemal Çağlar. Hele ki, M. Kemal öldüğünde dünyası yıkılmış bir ruh haleti içine girmiş ve o vaziyetten bir türlü çıkamamıştır. Ona o derece bağlı, o kadar muhabbet beslerdi.

M. Kemal’in ölümünden sonra ise, varlığını onun kurmuş olduğu Halk Partisi’nin varlığına bağlamış ve onunla bir derece teselli bulmaya çalışmıştır.

İşte, particilikte böylesine taşkın ve özellikle Atatürkçülükte bu derece aşırıya giden şair Çağlar, 24 Ocak 1949’da bütün benliğiyle bağlı olduğu CHP’den istifa ederken, literatüre de geçen aynen şu ifadeleri kullandı: "...Sizin en iyimseriniz, en taşkın savunucunuz olan ben, artık inancımı kaybetmiş bulunuyorum." 

B. Kemal Çağlar'ın partisinden istifa gerekçesi, kayıtlarda "Atatürk devrimlerinden taviz verildiği" şeklinde yer aldı.

* * *

İbret-i âlem için, Çağlar’ın yaptıklarından ve sapkınca yazdıklarında da burada bazı örnekler de vermek istiyoruz. 

Ama, o kısımları yazının sonuna bırakarak, günümüzde Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın şahsına aşırı derecede bağlanan, hatta hiç sınır koymaksızın onu öven bazı müfrit kimselerin dikkatini de aynı tehlikeli noktaya çekmek ve dostane şekilde onları uyarmak istiyoruz: 

Bakın dostlar, siz böyle devam edip giderseniz, yarınki durumunuz Çağlar’ın düştüğü durumdan farksız olur. İfrattan tefrite düşersiniz. Dengenizi kaybeder, fikrî, hatta ruhî bunalımlar içine girersiniz. 

Bunları bilvesile hatırlatmış olalım.

* * *

Evet, M. Kemal’in ölümüyle inancının yarısını kaybeden Behçet Kemal Çağlar, inancının geri kalan diğer yarısını da, 24 Ocak 1949'da din derslerinin okullarda serbestçe okutulması sebebiyle kaybetti. Ona göre, din desine yönelmek, Atatürk devrimlerinden uzaklaşmak anlamına geliyordu.

O tarihte Başbakan olan Şemsettin Günaltay'ın Millî Eğitim Bakanı olarak atadığı Tahsin Banguoğlu, daha öncekilere nisbeten inancı kuvvetli ve aynı zamanda müsbet bir kişiydi. Demokratların bu yöndeki teklifine sıcak baktı ve din derslerinin okullarda okutulmasını serbest hale getirdi. İşte, bilhassa bu gelişme üzerine bunalıma giren Behçet Kemal, hayattan soğudu için hem bağlı bulunduğu CHP'den, hem de Meclis üyeliğinden istifa etmişti.

* * *

Şair Çağlar, M. Kemal'e hiç şüphesiz taparcasına bağlıydı. Nitekim, Hz. Muhammed'e (asm) ithafen yazılan Mevlid'e nazire olacak bir mevlidi “Ata'ya Mevlit” diye yazacak kadar ileri giden biriydi.

İşte, M. Kemal'i—hâşâ sümme hâşâ–Peygamber derecesinde göstermeye çalışan o şirk kokan şiirden bazı mısralar:

Ger dilersiz bulasız oddan necât

Mustafâ-yı bâ Kemâl'e essalât.

Ol Zübeyde, Mustafâ'nın ânesi

Ol sedeften doğdu ol dürdânesi!

Gün gelip oldu Rızâ'dan hâmile

Vakt erişti hafta ve eyyâm ile.

Geçti böyle, nice ay nice sene

Vakt erişti bin sekiz yüz seksene.

Merhaba ey baş halâskâr merhaba

Merhaba ey ulu serdâr merhaba!

Mustafa Kemal'i peygamber gibi göstermekle de yetinmeyen Behçet Kemal Çağlar, daha da ileri giderek onu açıkça ilâhlaştırmaya yeltendi. İşte, bu mânada yazdığı o şiirden bir dörtlük:

Tanrı gibi görünüyor her yerde

Topraklarda, denizlerde, göklerde

Gönül tapar, kendisinden geçer de

Hangi yana göz bakarsa: Atatürk.