İmtihan gereği iyilik ve kötülük, gece ve gündüz gibi iç içe. Asıl olan muhabbet, dostluk, iyilik, güzellik ve hayırdır. Kötülük, çirkinlik, tahrip, karanlık ve nefret ise talidir, ikinci derecededir.

Kötülük de bulaşıcıdır. Bazen onunla mücadele edenlere de sirayet eder.

“AKIL TUTULMASI”

Kimi insanlar; gelecek endişesi, tamahkârlık, ırkçılık, nemelâzımcılık, şöhretperestlik, tarafgirlik ve korkaklık gibi ‘desise-i şeytaniye’lere kapılıp, iyiye, doğruya, güzele, barışa, adalete sahip çık(a)mıyor. ‘Dilsiz şeytan’ oluyor.

Hannah Arendt’ın ifadesiyle kötülük sıradanlaşıyor, yayılıyor. Cemiyetin basiret gözü körleşiyor. Bir ‘akıl tutulması’ yaşanıyor. Böylece müstebitlerin, kötülerin cesareti artıyor.

STOCKHOLM SENDROMU

Uzmanlara göre, çok büyük duygusal ve psikolojik baskı anlarında ortaya çıkıyor.

Cismen esir edilen kişi, bu süreçte artık ruhen de esir haline gelir. Küçük bir iyiliğe karşı yoğun minnet duygusu yaşar. Hayatta kaldığı ve öldürülmediği için minnet, şefkat, sadakat duyguları besler.

Kendi bakış açısını kaybederek dünyayı ‘istismarcısının’ gözünden değerlendirmeye çalışır ve her konuda ona hak verip destek olur.

Dostunu düşmanını ayıramaz, hadiseleri net olarak değerlendiremez, gerçeklikten kopar ve ‘can damarını kesen’ cellâdını dost zanneder.

KÖTÜYLE BENZEŞMEK...

Tek adama karşı çıkma mücadelesi ile başlayıp, tek adama benzeşenler...

İstibdada karşı çıkarken, müstebit olanlar... Ona benzeyip kötülüğü çoğaltanlar..

Kemalizmle mücadele edeceğim derken; bir süre sonra onlara benzeyip, hukuka, ahlâka ve inanca aykırı, aynı yöntemleri uygulamaya başlayanlar.. Gıybetten korunalım derken gıybet yapanlar.. Hizmet yapayım derken, hizmete zarar verenler..

MÜ’MİN FERASETLİ OLMALI..

Hâlbuki mü’min ferasetlidir, basiretlidir, her hadiseye iman nuruyla bakar, bakmalıdır. Mücadele ederken de hak vasıtaları kullanır, gayri meşru vasıtalara tevessül ve tenezzül etmez, düşmanına benzemez.

Ona yakışan; akıl, iman ve vicdan ile hak ve hakikati bilip ona taraftar olmaktır. Batılı, çirkini, kötüyü, zulmü bilip ondan uzak durmaktır. İyiliği çoğalmaktır.

***

Nietzsche uyarıyor: “Canavarlarla savaşan kişi, kendisi bir canavara dönüşmemeye dikkat etmelidir.”