Sabah uyandığında, elini yüzünü yıkayarak mutfağa gitti. Mutfakta onu karşılayan karıncalar oldu. Her yerde gezen küçük hayvancıklar, taşıyabilecekleri rızkın peşindeydi.
Aslında bizim küçük bir kırıntı dediğimiz yemek artıkları, onlar için birkaç gün yiyecekleri akşam yemeğiydi.
Karıncalara zarar vermemek için, ilk önce kırıntıları süpürdü, karıncaların geldikleri yolu bulmak için bakınmaya başladı. Minicik bir çatlaktan geldiklerini bulunca çok etkilendi. Karıncalar, çalışmak ve kışlık rızıklarını depolamak için bu minik çatlağı kullanıyordu.
Çatlağı alçı ile kapattıktan sonra, bütün karıncaları incitmeden dışarıya taşıdı. Son karınca da gittikten sonra, kahvaltısını hazırlamaya başladı. Kahvaltısını hazırlarken zihninde şu cümleleri tekrarlıyordu: “Kara gecede kara taşın altındaki kara karınca”