Bediüzzaman'ın şu tavsiyesi orijinaldir bu hususta; “Memba madeni delip, Zülâl-i hayatı Şuristan ve sahrasına akıttılar; Bazı tembel ve cerrarlar (dilenci) yeşillendi.” Ve bizdeki sahaveti millet suistimal edildi. 

Teemmel Bediüzzaman’dan asırları aşan muhteşem bir tesbit. Aynı manzaraya dehşetle şahit değilmiyiz. O yüzden şûristan olan israfı terk, yanlış yatırımı terk, taşa, betona yatırımı terk, lüks gereksiz tantanalı faaliyetleri terk, millet aç iken bin odalı sarayları terk, lüks makam arabaları terk ilaahir çoğaltılabilir… Kısaca sevadı müsrifi azınlığa değil. Tarihe baktığımızda muhteşem örnekler görüyoruz. Hz. Resulullah’ı (asm) aramaya gelen bir elçi kavminizin efendisi kimdir? diye sual sorar o an sahabelere hizmet eden Peygamber Efendimiz (asm) “Kavmin efendisi onlara hizmet edendir” cevabı muhteşeme ile tarihleri aşan mesajını dillendirir.

İranlı sefir ülkeler fatihi Hz. Ömer’i aramak için gelir ağacın altında ayakkabılarını yastık yapmış uzanan kişiye "Halife Ömer’i nerede bulabilirim?" diye sorar. Halifeyi Rûy-i zemin Hz. Ömer ayakkabıyı başına yastık yapan ve kenarında bir kuzuyu kurt kapsa sonra Âdl-i İlâhî diyen bir adaletin anlayışı. Bu kadarda değil elbet denilebilir elbet. İslâmın terütaze binlerce örneklerinden birkaçıdır bunlar.

Önce terkleri koyun, koyun ki milletten celbi menafiye yüzünüz olsun. İşte o zaman zaman koyun vergiyi arttırın, ama önce bu millet işinden ve dişinden arttırarak ödediği vergilerin zayi olmadığına mutmain olsun.

Bilsin ki gönderdiği şuristana, çorak yerlere, verimsiz araziye değilde sosyal devlet mantığı ile insanca hayatların olabilmesi için doğru yerlere akıtılıyor. İşte İzmir depremi millet oluk oluk akıttı, çünkü gerçekten mağduriyet var gerçekten bir ihtiyaç var olduğuna mutmain oldu.