Biz, gazetede çeşitli mevzuu ve sayfalarda yazıyorduk. O senelerde, Yeni Asya’nın “işçi sayfası” köşesi vardı. Bazen orada da yazıyorduk. Ömer kardeş de orada yazardı.

70’li seneler mühim senelerdi. Üstadın tarihi ile söylediği 1971 ve yine dehşetli ve çok mühim 77 seçimleri işareti vardı. O seçimlerde bizler, “ ....Demek ki bir asır önce Resâili’n-Nur şakirtleri yerinde Mevlânâ Hâlid’in (ks) şakirtleri o bulut zulümâtını dağıtmışlar.... Öyleyse bundan bir asır sonra zulümatı dağıtacak zâtlar ise, Hazret-i Mehdînin şakirtleri olmuştur....” müjdesine mazhar olanlardan olduk elhamdülillah.

Onlar İstanbul, bizler de Ankara olarak, cemaatimizin her türlü hizmetlerini îfa ederdik. O zamanlarda, siyasetteki boşlukta da biz gençler, o boşluğu doldurmuştuk. Bazen onlar Ankara’ya gelir, buluşur Güniz Sokak ziyaretlerini de yapardık.

80 ihtilâli sonrası bir ara ortalıkta yoktu, birbirimizi kaybetmiştik. Kadim dostumuz Hasan Yalçın Ağabey ile de yakın akraba olmuşlardı. Onbeş yirmi sene evvel tekrar buluştuk. Cep telefonları ve sosyal medyanın genişlemesi neticesinde hep haberleşir, irtibat kurar, fikir teatisinde bulunurduk.

Daha sonra Yeni Asya idare heyeti başkanı oldu. Ve onun vefatıyla, bu sene Yeni Asya idare heyeti, eski ve yeni, üç azamızı (Mehmed Özkan, Ali Kanıbir ve Ömer kardeş) rahmet-i Rahman’a vâsıl ettik.

Cemaatî faaliyetlerde buluşur, hemhâl olurduk. En son, Yeni Asya’nın 51. sene-i devriye merasiminde görüşmüştük.

Allah rahmet eylesin. Makamı Cennet olsun. Akrabalarına ve cemaatimize Allah sabırlar versin.