Bediüzzaman’ın Âlem-i İslâm için müjdelediği üçüncü Nur’un, İttihad-ı İslâm’ın sağlanması olduğunu söyleyebiliriz.
Çünkü “Azametli, bahtsız bir kıt’anın; şanlı, tali’siz bir devletin; değerli, sahipsiz bir kavmin reçetesi, ittihad-ı İslâm’dır. 1 Ayrıca “Bu zamanın en büyük farz vazifesi ittihad-ı İslâm’dır.” 2
BEDİÜZZAMAN’IN TA’RİFİ İLE “İTTİHAD-I İSLÂM NEDİR?”
Bediüzzaman’ın ta’rifi ile “İttihad-ı İslâm, şarktan garba, cenuptan şimale mümted (uzanan) bir meclis-i nurânîdir ki, el’an üç yüz milyondan fazla bulunur ki, gafletlerinden nâşi gayr-ı meş’ûr bir sûrete girmiş olan bir rabıta-i metin ile birbiriyle merbutturlar. Misak-ı ezeliye ile, peyman ve yeminimiz olan iman ile o cemiyete dahil olmuşuz, ehl-i tevhidiz, ittihada memuruz.” 3 Bediüzzaman, İttihad-ı İslâm’ın vaktinin geldiğine “Ben kusurlu fehmimle şu zamanda, heyet-i içtimaiye-i İslâmiyeyi, çok çark ve dolapları bulunan bir fabrika sûretinde tasavvur ediyorum. O fabrikanın bir çarkı geri kalsa, yahut bir arkadaşı olan başka bir çarka tecavüz etse, makinenin mihanikiyeti bozulur. Onun için, İttihad-ı İslâmın tam zamanı gelmeye başlıyor. Birbirinizin şahsî kusurlarına bakmamak gerektir.” 4 diyerek işaret etmiştir. “Evet, Osmanlıların hürriyeti, koca Asya tali’inin keşşafıdır; İslâmiyetin bahtının miftahıdır; ittihad-ı İslâm sûrunun temelidir.” 5
İSLÂMİYET, DÜNYAYA HÂKİM VE HÜKÜMRAN OLACAKTIR
Bu üçüncü nur, elli yıldır bağımsızlıklarını kazanmakla birlikte, kendi içinden diktatörlerin elinde mazlum durumuna düşen Müslüman devletlerin gelecekte Cemâhir-i Müttefika-i İslâmiye’yi kuracaklarını müjdelenmesidir. İslâm âleminin şu andaki halini yüz sene önce tesbit eden Bediüzzaman, özellikle Araplara farklı bir şekilde seslenmektedir: “Hususan ey muazzam ve büyük ve tam intibâha gelmiş veya gelecek olan Arablar! En evvel bu sözler ile sizinle konuşuyorum. Çünkü bizim ve bütün İslâm tâ’ifelerinin üstâdlarımız ve imâmlarımız ve İslâmiyet’in mücâhidleri sizlerdiniz. Sonra muazzam Türk Milleti o kudsî vazîfenize tam yardım ettiler. Onun için tenbellikle günahınız büyüktür. Ve iyiliğiniz ve haseneniz de gayet büyük ve ulvîdir. Hususan kırk-elli sene sonra Arab tâ’ifeleri, Cemâhir-i Müttefika-i Amerika gibi en ulvî bir vaziyete girmeğe, esârette kalan hâkimiyet-i İslâmiye’yi eski zaman gibi yeryüzünün yarısında, belki ekserisinde tesisine muvaffak olmanızı rahmet-i İlâhiye’den kuvvetle bekliyoruz. Bir kıyamet çabuk kopmazsa, inşâallah nesli-i âti görecek.” 6 Bediüzzaman’ın bu sözlerini yorumlayan Zübeyir Gündüzalp aynı manayı haykırmaktadır: “Ecnebilerin, canavarlar gibi yaptıkları muamele ve zulümler, İslâm dünyasında, hürriyet ve istiklâl ve İttihâd-ı İslâm cereyanını da hızlandırmıştır. Nihayet, müstakil İslâm devletlerinin teşkilini intac etmiştir. İnşâallahü Teâlâ, Cemâhir-i Müttefika-i İslâmiye de meydana gelecek ve İslâmiyet, dünyaya hâkim ve hükümran olacaktır. Rahmet-i İlâhiden kuvvetle ümid ve niyaz ediyoruz.” 7
NURUN, OSMANLI MEMLEKETİNİN DAİRESİNİ NUR DAİRESİNE ÇEVİRMESİ
Bu noktaya Emirdağ Lâhikası mektuplarından bakabiliriz. Şöyle: “Eski Said’in o rüya-yı sadıka gibi olan hiss-i kable’l-vuku ile o dar daireyi bütün Osmanlı memleketini ihata edeceğini görmüş. Belki inşâallah o görüş, yüz sene sonra Nurlar’ın ektiği tohumların sümbüllenmesiyle aynen o geniş daire, Nur dairesi olacak...” 8 Görüldüğü üzere bu mektubun yazıldığı 1950’li yılları dikkate alırsak, yüz sene sonrası olan 2050’li yılların Nurlar’ın ektiği tohumların sümbüllenmesiyle aynen o geniş dairenin, Nur dairesi olacağını Rahmet-i İlâhiye’den ümid ediyoruz.
Bediüzzaman, bir başka eserinde şu müjdeleri veriyor:
“Eğer siz sahife-i efkârı okusanız, tarik-i siyâseti görseniz, hutebâ-i umûmî olan, doğru konuşan cerâ’idi dinleseniz anlayacaksınız ki: Arabistan, Hindistan, Cava, Mısır, Kafkas, Afrika ve emsallerinde o derece fikr-i hürriyet’in galeyânıyla, âlem-i İslâm’ın efkârında öyle bir tahavvül-ü azim ve inkılâb-i acib ve terakki-i fikri ve teyakkuz-u tam intâc etmiştir ki, bahasına yüz sene verse idik yine ucuzdu.” 9
HAZRET-İ MEHDİ’NİN VAZİFELERİ
Bu üçüncü nur, “Mehdi-i Âl-i Resul’ün temsil ettiği kudsî cemaatin şahs-ı mânevîsinin üç vazifesinin tahakkuku ile taçlanacaktır ümidindeyiz.
Bediüzzaman’ın bu vazifeler ile alâkalı tesbitlerini de hatırlatmak isteriz:
1- Fen ve felsefenin tasallutuyla ve maddiyun ve tabiiyyun tâunu, beşer içine intişar etmesiyle, her şeyden evvel felsefeyi ve maddiyun fikrini tam susturacak bir tarzda imanı kurtarmak.
2- Hilâfet-i Muhammediye (asm) ünvanıyla şeair-i İslâmiyeyi ihya etmek.
3- Ve inkılâbat-ı zamaniye ile çok ahkâm-ı Kur’âniyenin zedelenmesiyle ve şeriat-ı Muhammediyenin (asm) kanunlarının bir derece tatile uğramasıyla, o zat, bütün ehl-i imanın mânevî yardımlarıyla ve ittihad-ı İslâmın muavenetiyle ve bütün ulema ve evliyanın ve bilhassa Âl-i Beyt’in neslinden her asırda kuvvetli ve kesretli bulunan milyonlar fedakâr seyyidlerin iltihaklarıyla o vazife-i uzmâyı yapmaya çalışır. 10
Dipnotlar:
1- Eski Said Dönemi Eserleri (Hakikat Çekirdekleri), 2013, s. 603.
2- Eski Said Dönemi Eserleri (Makalat), 2013, s. 87.
3- Eski Said Dönemi Eserleri (Rumuz), 2013, s. 514.
4- Eski Said Dönemi Eserleri (Hutbe-i Şamiye), 2013, s. 352.
5- Eski Said Dönemi Eserleri (Münâzarât), 2013, s. 240.
6- Eski Said Dönemi Eserleri (Hutbe-i Şamiye), 2013, s. 352.
7- Sözler (Konferans), 2013, s.1252.
8- Emirdağ Lâhikası-II, 2013, s. 670.
9- Eski Said Dönemi Eserleri (Münâzarât), 2013, s. 242.
10- Emirdağ Lâhikası, 2013, s. 456.