Durakta kız çocuğu ile bekleyen kadına otobüsü sorduğumda, az önce geçti dedi. Onunla aynı otobüse bıneceğimiz için ve çocuklarımız olduğu için aramızda bağ oluşmuştu. Durakta beklerken çocuğu yere çömeldi ve pantolonu leke oldu. Annesi orada benim yanımda çocuğu azarladı ve şikayete devam etti: “Bir dakika durmuyorsun, canımdan bezdim vs..” 

Ben de önce oradan uzaklaştım, o ana şahit olmak istemedim. Ya da çocuğu ile annesini başbaşa bırakmak istedim. Sonra vicdanım bana dedi ki; durağa git ve o kadınla konuş. Gittim ve güzel bir üslupla; uykusu geldi galiba dedim. O da uykusu yok hep böyle ağlıyor, neler yapıyor bir bilseniz. 2 yaş sendromunu yoğun yaşıyoruz bir de kız çocuğu. Daha akıllı daha uslu olması lazım dedi. Ben de neler yapıyor redim. Hiç durmuyor sürekli hareket ediyor benimle oynamak istemiyor vs..

Ahh canım çocuklar, bu davranışların hepsi yaşının gereği normal ve büyüme ataklarının işareti olduğunu biliyor olmak insanın yüreğine su serpiyor. Belki de biz annelerin bilgi eksikliğimiz olayları büyütmemize ve çocuğa yanlış ebeveyn tutumu sergileyip o çocuğu asıl biz o hale getırmemıze sebeb oluyoruz. Çocuk bizim aynamızdır. Bizi yansıtır bizden parça taşır, gönül dünyasında.

Biz annelerin gün içerisinde çok fazla enerjiye ihtiyacımız olduğu için gönül ruh dünyamızı aydınlatacak eserler okumalıyız ve mutlaka kendimize zaman ayırıp dinlenmelıyız ki motivasyonumuzu yüksek tutabılelım.

Çocuğu avutmanın yolları nelerdir diye düşündüm. Avutma ise şartlara göre değişen olgulara sahiptir. Avutmak evde mı dışarda mı yoksa diğer çocuklarla beraberken mı? Çocuğu avutma ya da susturmanın en kolay yolu eline telefonu verirsiniz, çocuklar susar siz de rahat edip zihin dinlendirirsiniz. Peki bu çocuğun gelişimini nasıl etkiler bu konuda binlerce makale vardır. Peki dışarda otobüs durağında çocuk nasıl avutulur? Çocuklar sabretmeyı ya da birazdan sonra vs ifadeleri anlamayı 2 yaşından sonra anlayabiliyor bilgisini biliyorsanız kendinize heber edip bu kelimeleri söylemenize gerek yoktur. Dikkatini başka şeylere yönlendirmek dağıtmak olabilir. Ağaçlar kuşlar ya da yerdeki taşı verip merak duygusu ile yeni birşeyler öğretebilirsiniz. Peki çocuk arkadaş ortamında ise... İşte burada çok daha dikkatli olmak durumundayız. Diğer çocuklar ve yaşları ve anne tutumları. Bu durumu çözmek zaman alabilir. Pozitif enerjili yaklaşım ile çocuk çocuğa karşı arkadaşcasına tutum ile oyun oynatmak gereklidir. Tabii oyuncak paylaşamama sonucu ağlamalar olağan oluyor. Orta yolu bulup sosyal ilişkilerini güçlendirmeliyiz. 

Risale-i Nur dersleri dinleyen çocuklarda Kur’ân’dan gelen Nur ile güzel ahlaklı olmaları için ruhlarına iman tohumları atılmış oluyor. Elbet bir gün nur tohumları filizlenecek, çiçek açacak ve meyve verecektir.

“Çocuklar merhamet ister, şefkat beklerler. Zaaf ve acz ve iktidarsızlık noktasında, merhametkâr, kudretli bir Hâlık’ı bilmekle ruhları inbisat edebilir, iktidarları mes’udâne inkişaf edebilir. (29. Mektup) 

Rabbimden niyetimiz  niyazımız olsun inşaallah: Rabbim bize seni tam hoşnut edecek şekilde mutlu afiyetle sağlık sıhhat iman ile meşgul olan ve bu çizgide güzel ahlaklı salih gözaydınlığımız gönül ferahlığı nesiller yetiştirmemiz konusunda bilinçli anne babalık yapabilmemiz nasip eylesin inşaallah. Evlatlarımızda bizlere hayırlı dünya ahiret nurlu evlatlardan olsunlar inşaallah.