Terzi Mehmet Ağabey namıyla maruf Mehmet Ağabeyin çok uzun yıllar süren yatalak imtihanı da sona ermiş oldu, Rabbimiz onu Cennet ve cemaliyle mükâfatlandırsın, rızasıyla şereflendirsin inşaallah.

2014 yılında rahmetli Ömer Has ile ziyaretine gitmiştik. Yardımcısı Niyazi, önce kendi beline kuşağını takarak Terzi Mehmet ağabeyi sıkı bir kucaklama ile tekerlekli sandalyesine aldı. Kucaklama ve kaldırma sırasında ağabeyimizin vücudunu kullanamadığını görüyoruz. İzin isteyerek akşam namazını kıldı.

Namazdaki lisan-ı hâli bize çok ibretler verdi. Kullanabildiği sadece sol eli ile sağ elini tutup el bağlaması, rükû ve secdelerde bir parça öne eğilerek eda edişi, sağlığın hovardaca kullanılmaması konusunda çok şeyleri ifade ediyordu.

Omurilik ameliyatı neticesinde yatağa bağımlı hâle gelir ve fakat o bu hâlinden şikâyet etmez. Yıllar öncesi vefat eden eşinden sonra evde yalnızdır ve eski kalfası Âdem Kemik de yardımcıdır.

İki erkek, bir kız babası Özkara, evlâdlarının yetişmesinde büyük emeği geçen ve yıllarca dualarla anarak yâd ettiği hanımının göçtüğü âleme artık kendisi de göçtü. Hasret bitti, sıkıntı bitti…

Biz biliriz ki ağır imtihanın mükâfatı da ağır olur. Başta peygamberlerin sıkıntılı hayatları buna en kavi delildir.

Beyşehir’de Risale-i Nur ile iman hizmetinin başlamasına ve diğerlerinin imanının kuvvetlenmesine vesile olan ilklerdendir. Kendisi vesilesiyle çok defa sohbetlerini dinlediği dostlarından Ömer Has, Ömer Güzel, Sabit Şen, Yusuf Karadağ (Seydişehirli) ve muhtemelen burada isimlerini hatırlayamadığımız nice dostları kendisinden evvel ahirete irtihal ederek onu beklemektedirler.

Aslen Beyşehir’in Üzümlü Köyü’nden olan Mehmet Özkara (1949-2023), yetmiş dört yıl yaşadı bu âlemde ama o, hizmet ve hatıralarıyla dostlarının kalblerinde çok uzun yıllar yaşayacak.

Vefat hâdisesi başlı başına ibretliktir. Hayatın devamına yardımcı olan bütün cihazlar mevcut iken bir şeyin çekilmesi ile o vücud hayatını kaybediyor. O şeyin haricinde her şey bir önceki hâli ile mevcud ama o şey sonrası canlı değil, işte burası çok ibretlik ve hakikaten ölümün, hayattan ziyade bir gerçekliği var.

Hayat, anlık mevcudiyet ise o anlık kısa zaman diliminin öncesi ve sonrasındaki uzun zaman sürecindeki hakikatlerin, daha ziyade olması akla pek de münasib gelmekte, doğrusu.

Evet, ölüm hakikati, elbette hayattan ziyade bir istediği var, işte bunu düşünmek, bununla meşgul olmak, her şeyin merkezine bunu koymak ve ona göre ayar yapmak gerekir.

Allah, başta Mehmet Özkara olmak üzere bütün geçmişlerimize rahmet eylesin. Âmin.