Öğrenmek istese, bunun gayretinde olsa… ve bu konuda sabır gösterse elbette ki kendisi için hayırlı olana ulaşacak, kendini inançsızlık boşluğundan, kaosundan çekip alacaktır.

Farklı düşünmeyi, merakını tatmin edebilme yolunda ve öğrenmek istediklerine cevap verebilmek konusunda kendisine düstur/prensip edinen insan daima kazançlı çıkar.

Başkalarına değil de insan kendi nefsine karşı biraz sıkı, biraz ceberrut ve biraz da zorlayıcı olsa; nefsini terbiye noktasından önemli bir mesafeyi kat’eder/aşar… Eğer bu noktalarda bir hoşgörü lâzımsa, nefis yoluna girdiği müddetçe hoşgörüye kavuşacağının farkında olmalıdır….

İşte akıllı insan olmak, akıllılık, zekilik ve faydaları burada başlar; kendisini nefsin tuzaklarından korumak ve nefsi Yaratıcısının emir ve yasaklarıyla rahatça terbiye edebilmek.

Dürüst ve korkusuz insan kime denir dense, ilk akla gelen Allah’a karşı dürüst ve Allah’tan korkan insan olmalıdır. Herşeye karşı boyun eğmeyi ve riyakârlıkla başta nefis ve amelleri noktasında yalancı olmayı kendisine yol bilen insan, neticede herkesten korkup, çekindikten sonra çaresizlik ve gidecek kapı olarak açık bir yer bulamayınca, Allah Allah diyen insan dürüstlükte ve korkacak merciîde hata yapmış olan insandır…

Rabbimiz nasıl ki Kur’ân’ında bizlere evvelâ yumuşak, makul, özendirerek iyiliği, güzelliği ve insanlığı tam bir kul olmayı emrediyor, istiyor. Eğer teslim olmayacak ve emir dinlemeyecek nefisler olursa onlara ceza ve te’dib de bulunuyor. Bizler de nefislerimizi terbiye noktasından, iman ilminin her türlü bilgisini öğrendikten ve kullandıktan sonra nefsin cezalandırılmasını, terbiyesini esas almalıyız ve ona göre göz açtırmamalıyız inşallah…