CHS denilen ucube ile gelen ve cumhurbaşkanı seçilebilmek için %50+1 oy almayı şart haline getiren düzenleme hakkında Erdoğan’ın Karamollaoğlu’na söylediği anlaşılan pişmanlık ifadeleri tartışılıyor.
Görünüşte “koalisyonsuz iktidar” arayışının sonucu olan bu sistemin, %50+1 arandığı sürece koalisyonsuz iktidar olunamayacağı artık tecrübeyle de anlaşılan Türk siyasetine ne kazandırdığı tartışılır.
Bizce en önemli kazanç, bu sistemin Türk siyasetine uygun olmadığının anlaşılmasını sağlamış olması. Dilimizde tüy bitti ama sonunda anlaşıldık.
AKP’nin etkili isimlerinden biri olan Şamil Tayyar önceki gün sosyal medya hesabından bu tartışma kapsamında aynen şunları yazdı: “Geçmişte karşı çıkmış, ağır eleştirilere muhatap olmuş biri olarak söz hakkım var. 50+1, Cumhurbaşkanımıza ve sisteme kurulan tuzaktı. Düzeltilebilirdi, vakti geçti. Yeni tartışma, seçimle ilişkilendirilir. Kazanmaya odaklanmalı, kazanınca biz değiştirmeliyiz.”
Tuzağın mimarlarını da açıkça söyleseydi iyiydi. (Ama bilen biliyor ve zaten tarih yazacak).
Bu %50 konusunu AKP’nin ve AKP’lilerin tartışacak hali de mecali de yok.
Tartışamayacak ve tartışamıyor olmaları da -Sayın Tayyar’ın düşündüğünün aksine- yine seçimle ilişkili ve zaten seçmen de net şekilde ilişkilendiriliyor.
Erdoğan ve AKP ile gönül bağını -bir daha bağlamamak üzere- çözen ya da koparmakta olan seçmen, bu “damatçı sistem”in “tek adam rejimi”ne dönüştüğünü gördüğü için vazgeçiyor.
Adalette, bürokraside ve ekonomide yaşanan olumsuzlukların asıl sebebinin bu tek adam rejimi olduğunu herkes biliyor.
Dolayısıyla millet AKP’nin eline ve insafına bırakmadan bu “damatçı sistem”i değiştirecek.
Ama biz olayın başka bir tarafına dikkat çekmek istiyoruz.
Şamil Tayyar gibi birinin bu konudaki görüşleri “iktidar gazeteleri”nde “haber bile” olmuyor.
Yani “tek adam rejimi” kadar ve belki ondan da belalı olan şey “sahibinin sesi” markalı “tek ses medyası”.
Şahsen de tanıdığımız bir eski gazeteci olarak Sayın Tayyar’ın, yapabiliyorsa asıl el atması gereken şey, bu vahim tablo olsa gerek. Yoksa endişe etmesin. Millet zaten bu CHS ucubesini değiştirecek ve dönüştürecek.
Sayın Tayyar ve benzeri “aykırı” seslerden beklenen diğer bir atılım da muhalefetin meşruiyetini vurgulamaları.
Muhalefet zaten değişecek. Bugünün muktedirleri yarının muhalifleri olacak.
Kendisinin ve benzeri kişilerin şimdi söyleyecekleri o gün geldiğinde hepsinin ve herkesin işine yarayacak.
Bekliyoruz. Köşemizi açmaya da hazırız.