İşte bunlardan biri de Salih Uğurtan ve arkadaşlarıydı. İnebolu’da kapandıkları evin odasında Risale-i Nurları elle yazarken bir yandan da sigara tüttürüyorlardı. Özellikle Salih Uğurtan günde üç dört paket sigara içerdi. Bu yüzden de yüzü, bıyıkları ve parmakları sigaradan sararmıştı. 

Salih Uğurtan ve arkadaşları Risale-i Nurları yazarken kimse onları görmesin diye odanın pencere ve kapılarını sıkı sıkıya kapatır hem sigara içilir hem de risale yazılırdı. Salih Uğurtan, sigara dumanın sis oluşturduğu odada hem sigara içmesini hem de risale yazılmasını bir türlü içine sindiremez. Bu duruma bir çözüm bulmak ve rahatlamak için Bediüzzaman Hazretlerine bir mektup yazar. Mektubunda “Üstadım biz risale yazıyoruz ve sigarada içiyoruz ne buyurursunuz? Bir himmet edin de bırakalım” der. Bediüzzaman Hazretleri onlara cevabi mektubunda, “Kardaşım karşımızda küfr-i mutlak var. Şimdi teferruatla uğraşacak vaktimiz yok, inşallah bırakırsınız?” der. Cevabi mektuptan sonra sigara içenler daha rahatlamış olurlar. Böylece İnebolulu nur talebeleri sigara içerek risale yazmaya devam ederler.

Kısa bir zaman sonra Tahiri Mutlu İnebolu’ya ziyaretlerine gelir. Risalelerin yazıldığı dar odaya girdiğinde sigara dumanından göz gözü görmez. Tahiri Mutlu odanın bu halini görünce şaşırarak, “Bu nasıl nurculuk? Sizin ağzınızla okuduğunuz Kur’an ve Risale-i Nur kabul olmaz. Hangi melek sizin bu ağzınızdan bu mübarek kelamları alır gider?” der. Onlar da Tahiri Mutlu’ya, “Tahiri Ağabey yapmayın. Biz Bediüzzaman Hazretlerine mektup yazdık o bize böyle bir şey demedi” derler. Tahiri Mutlu onlara, “Kardeşim, ben üstad değilim. Ben Tahiri Mutlu’yum” diye cevap verir. 

Tahiri Mutlu İnebolulu nur talebelerine, “Siz bana tövbe demedikçe ben buradan ayrılmam!” der. Talebeler Tahiri Mutlu’ya, “Ramazana bir hafta var. Sigarayı zor bırakırız. Ramazan gelsin düşünürüz” diye cevap verirler. Tahiri Mutlu onlara, “Madem öyle diyorsunuz ramazanın birinci gününde sigarayı bırakıp bir daha içmemek üzere tövbe etmek şartıyla ayrılırım” der. Tahiri Mutlu, Salih Uğurtan’a, “Sen de kendini sigara tiryakisi mi sanıyorsun? Benim kocaman bir ağızlığım vardı. Akşam kahveye çıkar kim iyi sigara içiyor diye sigara içme müsabakası yapardık. Bütün ödülleri de ben alırdım. Ben bile sigarayı bıraktım. Siz nice oluyorsunuz!” der. Başta Salih Uğurtan ve İnebolulu nur talebeleri sigarayı bir daha içmemek üzere ramazanın birinci günü tövbe ederek bırakırlar. Salih Uğurtan ve arkadaşları sonradan öğrenirler ki Bediüzzaman Hazretleri Tahiri Mutluya “Git İnebolu’yu temizle!” demiş.

Salih Uğurtan vefat edeceği son akşama kadar talebelere Kur’an ve iman hakikatleri dersi yaptı. Akşam namazından sonra da şehirdeki nur talebeleriyle vedalaştı. Ders yapma üzere damadı Recep Uysal’ın evine gitti. Salonda otururken birden fenalaştı. Torunu hemen zemzem suyu getirdi. Bir yudum aldıktan sonra tebessümlü bir yüzle vefat etti.

Küçük Isparta kahramanı olarak anılan Salih Uğurtan 1905 yılında İnebolu’da dünyaya gelmiş, 17 kasım 1989 tarihinde vefat etmiş ve Avara mezarlığına defnedilmiştir.

Kaynak: 

İhsan Atasoy- İnebolu Kahramanları, s. 263