Dünyamız güneş etrafındaki çok ince ilmi hesaplarla belirlenmiş, muhtemel milyarlarca yörüngeden, hayat şartlarının oluşmasına müsait elips şeklindeki tek yörüngesinde saatte ortalama 108.000km. hızla dönmektedir.
Bu yörüngenin güneşe ortalama uzaklığı 149.5 milyon km. dir. “Günberi” diye isimlendirdiğimiz 3-4 Ocak’ta güneşe 3.1 milyon km. daha yaklaşır.
“Günöte” dediğimiz 3-4 Temmuz’da 1.7 milyon km. daha uzaklaşır. Güneşin çekim kuvveti ile dünyanın güneş etrafındaki dönüşüyle oluşan “merkezkaç” kuvveti bu yörüngede sıfırlanarak dengelenmiştir. Dönüş hızının artması ya da eksilmesiyle bu denge bozulacağı gibi, dünyamıza başka bir kütle eklense veya kopup gıden bir kütle ile eksilse yine bu denge bozulacaktır. Halbuki dünyamız güneş etrafındaki bu senelik dönüşü esnasında 3-4 Ocakta güneşe yaklaşırken 3-4 Temmuzda uzaklaşmaktadır. Bu durumda dünyamızın yörüngesinden çıkıp başka gök cisimleri ile çarpışarak kıyametin kopması gerekirdi. Hiç düşündünüz mü bu kadar hassas bir nizam ve intizam nasıl sağlanmaktadır? Nihayetsiz bir ilim ve hikmetle yörüngesi güneşe yaklaştıkça dönüş hızı aynı oranda tam bir dengeyi sağlayacak şekilde artar. Uzaklaştıkça dönüş hızı dengeyi sağlayacak kadar azalır.
Bu hareket bize açıkca gösteriyor ki nihayetsiz bir ilim ve hikmet ve bu şuursuz büyük kütlelere gücü yeten nihayetsiz bir kudret sahibinin emir ve iradesi ile ancak olabilir. Bediüzzaman bu hakikatı veciz bir şekilde bakın nasıl anlatıyor?
“Çünkü o câmid cirimleri, o şuursuz büyük kütleleri nihayet derecede intizam ve mizan-ı hikmet içinde muhtelif şekillerde ve muhtelif mesafelerde, muhtelif hareketlerde döndürmek, istihdam etmek, ne derece bir kudreti ve bir hikmeti ispat ettiğini kıyas et. Bu büyük ve ağır işe zerre miktar tesadüf karışsa, öyle bir patlayış verecek ki, kâinatı dağıtacak. Çünkü bir dakika tesadüf, birisini tevkif etse, mihverinden çıkmasına sebebiyet verir, başkaları ile müsademe etmesine yol açar. Küre-i arzdan bin defa büyük cirimlerle müsademenin ne derece dehşetli olduğunu kıyas edebilirsin.” (Sözler, Otuz Üçüncü Söz, s. 614)
Dünya ile güneş arasındaki bu hassas denge ile belli yörüngelerde, belli hızla dönen bütün seyyareler de aynıdır. Yani güneş sistemi topyekün bir nizam, intizam ve denge içindedir. Bu hakikatı yine Risale-i Nur’dan veciz bir cümle ile hatırlatıyorum: “Arz, sâir seyyârat ile bir Güneş’e irtibatı ve semâvât ile tesanüdü lisaniyle der: “Kim bütün kâinata mâlik ise, bana mâlik o olabilir, yoksa yok.” (Sözler, s., 484)