Ayşe Teyze, her yıl bu zamanlarda tarlasında olan kantaronları toplar ve kurutarak yağını yapardı. Sapsarı kantaronlardan, pempe ve kırmızı renkleri arasında çıkan yağları, pazarda satar ve bir yıl boyunca bu para ile geçinip giderdi. 

Kantaronları toplama mevsimi geldiği için yine tarlasına gidiyordu. Hava çok sıcak, tarla yolu çok uzundu. Yolda giderken “Ya Sabır” çekerek yolunu kısaltmak, vaktini tefekkürle geçirmek bir alışkanlığıydı. 

Tarlaya geldiğinde uçsuz bucaksız sarı çiçekleri ile karşılaştı. Rabbine şükretti, Rabbinin verdiği nimetlere karşı teşekkür etti. 

Bu yıl da kazancını elde edecekti. Çalışıp çabalayınca Allah yardımcısı oluyordu. Tarlada çalışmaya başlayan Ayşe Teyze, yapacağı yağlar ile de birçok hastalığa şifa olacaktı.