Evvelâ şunu söyleyeyeyim. Kadir Ağabeyle bizim, akrabalık münasebetimiz var. Bana “dayı” diyen yeğenlerim, ona da “amca” diyordu. Anlayacağınız, aynı zamanda eniştemiz olan, Nur cemaatlerinin, şu andaki yaşayan en eski vakıf ağabeyleri olan Ömer Tuncay, Kadir Tuncay’ın ağabeyidir.

Kadir Ağabey, Ankara’da okuduğu zaman, Ömer Tuncay, Dr. Mehmed Akay vs. ağabeylerle, Cebeci semtinde, aynı dershanede kalıyorlarmış. Benden 5-6 yaş büyük olup, onun mezun olduğu okulda, sonradan biz de okuduk.

Kendisi çok ehl-i hizmet, bu mevzuda, maddî-mânevî hiçbir fedakârlıktan kaçmayan, çok konuşmayan, çok iş yapan, fakir ve garibleri koruyup, kollayan, herkese elinden geldiğince iyilik yapan beyefendi bir insandı. Hele en son zamanlarında, bin adet Hastalar Risalesi alıp, dağıttırması, unutulacak bir şey değildi.

Sağdan sola: Kadir Tuncay, Mehmed Akay, Osman Zengin ve Ömer Tuncay.

Bundan yaklaşık on sene kadar evvel beni arayıp, “Osman kardeş, Akay Ağabey ile bir görüşme zemini hazırla da, Balıkesir’e gidelim” dediğinde, “İnşâallah” demiştim. Ziyareti ayarladık, bunu da yazmıştık. (Yeni Asya, 19 Şubat 2011)

Akay Ağabey, uzun müddettir bitkisel hayattaydı, onu görünce çok üzülmüştü. Ne bilsin ki, o hâlâ yaşayacak, kendisi birkaç sene sonra vefat edecek...

Muzdarib olduğu bir rahatsızlıktan dolayı, epey çekmiş ve hep şükretmişti. Nihayet, ruhunu Rahmân’a teslim etmişti.

Vefatının, bugünlerde 3. senesinde, Kadir Ağabeyimizi rahmetle yâd ediyoruz. 

Makamı, mevkisi, Cennet olsun inşâallah.