Ekseriyetle televizyon ve diğer haber kaynakları iyi ve güzel haberleri vermek yerine ürkütücü, üzücü ya da iç karartıcı haberleri vermek için yarışır. Sorulduğunda bahane hazırdır: Bu haberler daha fazla ilgi çekiyor, daha fazla insan bu haberleri ‘tık’lıyor.

İlk bakışta bu bahane haklı gibi görünse de esasında doğru bir yaklaşım değildir. Oysa kötü haberleri allayıp pullamak yerine iyi haberleri duyurmak daha faydalıdır. Bu yaklaşım, hiçbir zaman doğru ve gerçek bilgileri gizlemek şeklinde anlaşılmamalı. Elbette ‘kötü’ haberler de ‘haber’ olarak duyurulabilir, ama insanların duygularını istismar edecek şekilde yayın yapmak tasvip edilemez.

Sosyal medyadan bir ‘haber’ duydum ve sevindim. Biraz daha ayrıntılara bakınca bu haberin ‘yeni’ olmadığı anlaşıldı. Evet, ‘yeni’ değil, ama pek çok ‘yeni haber’den daha iyi, daha güzel ve daha sevindirici bir haber. Mayıs 2020 tarihli haber özetle şöyle: “Liverpool’un Senagalli yıldızı Sadio Mane’nin kırık telefon kullanması ve ‘10 Ferrari, 20 elmas saat ve jet almak yerine, kazancımdan fakirlere okul yapıyorum’ sözü bir kez daha gündem oldu. 2019 yılında Afrika’da yılın futbolcusu seçilen Liverpool’un Senegalli yıldızın törende yaptığı ‘Aç kaldım, tarlada çalıştım, yalın ayak oynadım’ açıklamasıyla ne kadar zor bir dönem geçirdiğinden bahsetmişti. Afrika’da yılın futbolcusu ödül töreni sonrası basın mensuplarına poz veren Mane, kendisine ‘kral’ diyen bir kişiye ‘Hayır, hayır. Ben kral değilim’ cevabını vererek gönülleri fethetmişti.” (Değişik twit mesajları, 25.05.2020)

Senegalli yıldız oyuncu Sadio Mane’nın ‘kırık camlı telefon’ kullanması sebebiyle alay konusu olması insanların gerçekten ‘çıldırmış’ olduğunu göstermez mi? İfade ettiğine göre elindeki imkânları fakirler ve fukaralara vermesi değil de, kullandığı cep telefonunun ‘eski’ olmasının mı haber değeri var? Ya da ünlü bir futbolcunun kırık telefon kullanmasının ‘bir’ haber değeri varsa, aynı futbolcunun fakirlere etmesinin kaç haber değeri olur?

Senegalli futbolcunun fakirler için ‘okul’ yaptırması da isabetli bir tercih. Çünkü çok defa hatırlatıldığı üzere cehalet bütün insanlığın en büyük düşmanıdır. Okul açarak bir bakıma cehaletle mücadeleyi seçmiş olan Sadio Mane, bir değil bin defa tebrik ve takdir edilmeyi hak eder.

Evet, bu haber duyulmuş, ama çok daha fazla duyulması ve takdir edilmesi icap ederdi. Televizyon ve gazeteler bir değil belki on defa bu ‘haber’i manşetlerine taşımalıydı. İyi işler yapanların bütün insanlara örnek olması ve iyiliklerin çoğalması için bu şart. Sanatçı ya da ünlü bir futbolcunun lüks araba satın almasını manşetlerine taşıyor, düzenledikleri  ‘oturum’larda tartışan ‘haber kanalları’nın kulakları çınlasın. 

Temennimiz ve duâmız, Sadio Mane gibi oyuncu, sanatçı ve iş adamlarının sayısının artması için olsun. ‘İyi’likler yapanların sayısı artsın ki en büyük düşman olan cehalet  mağlûp olsun, insanlık barış ve huzura kavuşsun inşallah.