Han, eskiden yolculuk yapan kervanların mola verip bir gecelik konakladıkları yerlerdi. Şimdi o tarih kokan, ecdad yadigârı, güzel taş yapılar içindeki otantik mekânlar, geniş avlular ve klâsik hücreler, dinlenme odaları küçük ticarî işletmeler olarak hizmet veriyor.
Afyonkarahisar Taşhan, şehrin tarihi dokusu içerisinde fizikî yapısı ve konumuyla önemli bir yer tutmaktadır. Keçeciler, yemeniciler ve eski demirciler çarşısında, tarihî bedestene, camilere, mescitlere, medreselere yakın mesafede ve Karahisar Kalesi manzarasına nazır, işlek caddede nostaljik bir mekândadır. Bir üst sokakta eski Afyon evleri ve Üstad’ın kısa süre kaldığı Bediüzzaman evi tarihî değer taşıyan yapılardır.
Taşhan’a girerken sanattan, edebiyattan, insan hikâyelerinin anlatıldığı tarihî bir zaman tüneline adım atmış gibi hissediyorsunuz. Han duvarlarındaki taşlar, kemerler, sütunlar mimarı yapısıyla geçmişin izlerini taşıyor. Kim bilir ne kadar insanların hayatlarına, hatıralarına, yolculuklarına, hayallerine, emellerine, arzularına şahitlik etmiştir, bilinmez.
Bu Taşhan ve bekleme salonu, asırlardır konup göçen kafileleri atlarıyla, silâhlarıyla, servetleriyle bir gece misafir edip uğurlamıştır… “Her bir şehri yüz defa mezaristana boşaltan ölüm, elbette hayattan ziyade bir isteği vardır.” Sözün çağrıştırdığı manaların derinliğine takılıyor zihnimiz! Peşinden koştuğumuz mal, mülk, at, silâh, evlât, servet nereye kadar? diye düşünüyoruz.
Renkli, ışıltılı, süslü dükkânlar, antika malzemeler, el sanatları eserler, takı çeşitleri, değerli tesbihler, hediyelik eşyalar, musıkî resitalleri ve kahve kokusu hayallerinizi tarihin derinliklerdeki duygu ve hayal yoğunluğundan günün realitelerine çekip çıkarıyor!.. Hoş ve tatlı bir atmosferde gülümseyen insanlar, kendi sanatlarındaki güzelliklerin farkını, ayrıcalığını görmek, göstermek ve tanıtmak üzere müşterilere âmâde duruşları, nezaketli tavırlarından ve bakışlarından anlaşılıyor…
Taşhan’da ahşap merdivenden üst kata çıktığınızda bir köşeden kuşbakışıyla her tarafı görüyorsunuz. Kocaman bir avlu, salon ve odalar sizi cezp ediyor. Gökkuşağı gibi renkli, süslü, işlemeli el sanatı malzemeler, taş boncuklar, ipekli kumaşlar, antika eşyalar, oyalı, boyalı el emeği, göz nuru güzellikler manzumesi ve manzarası Sevgili Peygamberimizin (asm): “Muhakkak ki Allah güzeldir; güzelliği sever” sözünü hatırlatıyor.
O müstesna mekânda elemeği eserler, ney sesiyle duygulara, hislere ve latifelere kendi sanatkârını ifade ediyorlar. Aynı kıyasla, yeryüzü meydanı Allah’ın Cemil isminin tecellisi kuşlar, ağaçlar, çiçekler, canlılar her biri harika yaratılışları, eksiksiz donatılmaları, ölçülü, simetrik nizamlı yapıları, tatlı, renkli görünüşleri sanatkârını, sahibini, malikini tefekkürle hatırlıyoruz.
Taşhan’da Kehribar Atölyesi’nde Ömer Coşkun’a misafir olduk. Kehribarın, kıymetli taşların, muhtelif madenlerin tesbih, takı ve süs eşyasına döndüğü bir sanat galerisi… İşyeri aynı zamanda sembolik bir Yeni Asya Yayınları’nı tanıtım bürosu gibi tefriş ve tezyin edilmiş. Kehribarın çam ağacının reçinesinin topraktan, taştan, suda süzülerek meydana geldiği anlatılırken, gözlerim Risale-i Nur Külliyatı’na ilişti. Kur’ân’dan süzülen hayattar reşhalar, ulvî hakikatler deryası… Kehribar gibi kırmızı renkli kapaklarıyla ellerde dolaşıyor, gönülleri süslüyor…
Ilık bir Haziran günü, dışarıda inceden inceye rahmet çiseliyordu. Ayrılırken Sohbetin lâtif tadı ve kahvenin keyifli lezzetiyle Taşhan’da müstesna bir zaman geçmişti. Avludan yükselen ney sesi, musıkînin insan ruhunu rahatlatan derin etkisindeki sükûtu; demirciler çarşısından gelen helâl kazancın nağmeleri olan muttarit, ritmik çekiç sesleriyle birleşiyor, güzelleşiyordu…